KICK

Een toneel gaan bekijken waarin één van je beste vrienden de hoofdrol speelt is altijd speciaal. Dat heb ik vorig jaar al ondervonden met het toneel van Campus Toneel. Maar wanneer die persoon dan ook nog eens het toneel voor een deel mee geschreven heeft, dan wordt het helemaal speciaal. Ik wist dat Arno een stuk aan het schrijven was, maar hij deed er best geheimzinnig over gedurende de voorbereiding. Enkele weken voor de voorstelling postte hij dit bericht op sociale media:

Het is alweer tijd om reclame te maken voor mijn volgende voorstelling. Komt allen kijken naar Kick. Een voorstelling die gaat over een jongeman die kampt met een drugsprobleem. We belichten in deze voorstelling ook de visie van de moeder en de beste vriendin van de jongeman.

Voor al diegenen die mij al hebben zien spelen, zeg ik graag het volgende: het is iets totaal anders. Het is eens geen clowneske rol die ik vertolk, maar een vrij zware rol. Het is dan ook een vrij dramatisch stuk.

Voor al diegenen die mij nog nooit hebben zien spelen...kom nu toch eens kijken! Jullie hebben niets te verliezen en het wordt sowieso een interessante ervaring.

Als ik jullie nog extra kan overtuigen: we hebben het stuk volledig zelf geschreven. Heb ik jullie al warm en nieuwsgierig gemaakt?

Hopelijk wel

Ik was natuurlijk zeer benieuwd en dus trok ik zaterdag 22 oktober naar de zwartzusterkapel in Lier voor KICK.

Ik had Arno al enkele keren zien spelen, maar dan telkens in een humoristische rol. Dat was bij dit stuk absoluut niet het geval waardoor ik wel een paar keer moest slikken tijdens het bekijken van het stuk. Het was een donker en zwaar stuk omdat het natuurlijk ook een zeer zwaar thema is. De setting van de zwartzusterkapel paste ook perfect bij de sfeer van het stuk. Deze ruimte gaf voor mij een extra 'duisternis' aan het stuk.

Ik ben het stuk uiteindelijk meerdere keer gaan bekijken en telkens kwam ik achter nieuwe details. Het helpt natuurlijk als je uitgebreid kan nabespreken met één van de hoofdrolspelers. Die gesprekken hebben er wel voor gezorgd dat ik met andere ogen naar toneel ben gaan kijken. Er zit vaak zoveel meer achter dan ik in eerste instantie doorheb.

Als het stuk misschien in de toekomst nog eens wordt opgevoerd, zou ik degene die nog niet geweest zijn zeker aanraden om te gaan kijken. Het is echt de moeite. Het stuk brengt heel mooi naar voren welke strijd de hoofdpersonage voeren, zowel met zichzelf als met elkaar. Bij mij kwam het allesinds zeer sterk binnen.