Over the edge - Helen Vreeswijk & Dirk Bracke

Het kiezen van mijn tweede jeugdboek verliep niet zo heel erg vlot dit semester. Al redelijk vroeg dit semester begon ik te lezen in 'de negen kamers', een boek dat onderdeel was van de leeslijst.

Vol enthousiasme begon ik met lezen, want de flaptekst was volledig mijn ding. Ik ben een enorme fan van mysterie en dit boek leek voor mij een schot in de roos... ja, niet dus. Wat een verschrikkelijk boek: het boek had in mijn ogen geen doorlopend verhaal en sprong van de hak op de tak. Voor het eerst in mijn leven heb ik een boek weggelegd zonder het uit te lezen...

Na deze teleurstelling ging ik dan maar op zoek naar een nieuw jeugdboek om te lezen, maar eigenlijk vond ik op het eerste zich niets in de leeslijst dat mij echt aansprak. Ik heb dan toch maar dankbaar gebruik gemaakt van de mogelijkheid om zelf een jeugdboek te kiezen. Ik koos voor een boek geschreven door Helen Vreeswijk en Dirk Bracke, aangezien ik nog nooit een boek van deze auteurs gelezen heb. Hoog tijd om hier eens iets aan te doen vond ik. Ik ben gegaan voor een boek dat me is bijgebleven omdat er in de klas over gesproken werd toen iedereen zijn favoriete jeudboek mocht meebrengen, namelijk 'Over the edge'.

Chris is een jongen uit de middelbare school, en hij is niet bepaald moeders mooiste. Hierdoor zien de meisjes hem ook totaal niet staan. Chris is verliefd op de mooie Fien, maar die heeft al zeker geen aandacht voor hem, zij kijkt alleen maar naar Chris' knappe vriend Ruud.

Chris zoekt zijn toevlucht op internet. De filmpjes die hij bekijkt worden steeds heftiger en uiteindelijk kijkt hij naar filmpjes waarin vrouwen verkracht worden. Zo onstaat zijn ultieme fantasie... hij is van plan een vrouw te verkrachten.

Tijdens het lezen van het boek was ik af en toe zeker gedegouteerd. De gedachten van Chris zijn soms echt heftig om te lezen, en ook de scènes worden redelijk expliciet beschreven. Desalniettemin vond ik dit één van de beste jeugdboeken die ik tot hiertoe gelezen heb. Ik vond het verhaal erg goed geschreven en heel erg realistisch. Petje af voor de auteurs, want je merkte bij het lezen totaal niet dat het boek door twee mensen geschreven is. Na het lezen van zo'n verhaal vraag ik me altijd af hoe schrijvers zo in iemands hoofd kunnen kruipen. Zijn de auteurs gaan spreken met mensen die verkrachtingen hebben gepleegd? Als iemand hier een antwoord op heeft, laat het mij zeker weten!

Wat ik ook zeker fijn vond aan het boek, is dat het vanuit verschillende perspectieven werd geschreven: sommige hoofdstukken leven we mee met Chris, in een ander hoofdstuk volgen we het hoofd van de politie die de zaak probeert op te lossen, ... Door de verschillende perspectieven wordt de spanning in mijn ogen nog meer opgedreven: zo weet je vaak al wat Chris van plan is, en wordt het daarna beschreven in een ander hoofdstuk maar dan door de ogen van een ander personage.

Kortom, zeker dus een aanrader dit boek. Het boek is al van 2003 maar volgens mij vandaag de dag nog steeds heel razend actueel. Zeker eens lezen dus als je de kans krijgt!