Lize Spit - Ik ben er niet

Zoals jullie ondertussen misschien wel weten, lees ik graag boeken in het thema van psychologische kwetsbaarheid. Dit semester kwam er een mooie kans op mij af aangezien er in de psychiatrie van Bethanië een lezing werd georganiseerd waarin Lize Spit wat meer kwam vertellen over haar nieuwste boek. Daarnaast ging zij hierover ook in gesprek ging met enkele psychologen en andere professionals. Ik was enorm benieuwd naar dit gesprek en daarom koos ik ervoor om dit boek ook te lezen voor mijn cultuurportfolio.

Ik schreef ook een blogpost over de bijgewoonde lezing. Deze blogpost kan je hier terugvinden:

Blogpost lezing

Wat meer informatie over de schrijfster - Wie is Lize Spit?

Lize Spit groeide op in de Antwerpse Kempen, maar woont sinds 2005 in Brussel. Ze behaalde een master Scenarioschrijven aan het RITSC. Ze won zowel de publieks- als juryprijs bij write Now! in 2013.

In 2016 verscheen haar debuutroman ‘Het Smelt’, waarvan meer dan 200 000 exemplaren werden verkocht. Er volgden vertalingen in twaalf landen en een verfilming. Het boek won de Bronzen Uil, de Boekhandelsprijs, de Hebban-Debuutprijs, werd NRC boek van het jaar en haalde de shortlist van de Libris Literatuurprijs en de Premio Strega Europeo. In december 2020 verscheen haar tweede roman ‘Ik ben er niet’.

Naast haar boeken heeft Lize Spit ook nog andere bezigheden. Zo werkt ze als gastdocent creatief schrijven voor LUCA School Of Arts en RITSC en is ze columnist bij De Morgen.

Mijn beleving van het boek 'Ik ben er niet'.

De quote die het boek mooi samenvat voor mij is de volgende:

"‘Wij waren de twee scheefgezakte pilaren die, zodra je ze tegen elkaar aan deed leunen, steviger zouden staan dan één ongeschonden, op zichzelf staande pilaar ooit kon. Het zou goed komen met ons, zolang we samen bleven.".

Ik vind deze quote echt heel mooi. Twee mensen die heel wat hebben meegemaakt, uiteindelijk elkaar gevonden hebben en nu sterker staan dan ooit tevoren... Daar begint het verhaal van Leo en Simon. Beiden hebben geen makkelijke jeugd gehad en dat is toch iets wat hen duidelijk verbindt. Ze vinden rust en geborgenheid bij elkaar en dit maakt hen immens sterk. Naarmate het verhaal vordert, begint Simon te veranderen. Hij krijgt vreemde ideeën en Leo herkent Simon steeds minder en minder. Hopeloos gaat ze op zoek naar hulp. Hulp zoeken voor de problemen van Simon blijkt nog niet zo simpel, iets wat jammer genoeg ook de realiteit is.

Ik vond het boek echt heel goed. Op een bepaalde manier was het voor mij zeer herkenbaar omdat ik wel op de hoogte ben van de problematiek die aanwezig is in het milieu van de geestelijke gezondheid. Ik prijs mezelf zeer gelukkig dat ik het nog niet van zo dichtbij heb moeten meemaken als beschreven wordt in het boek, maar ik kan er mij zeker iets bij voorstellen. Lize Spit beschrijft de zwaarte en de last die Leo doorgaat echt magnifiek vind ik. Het is en blijft een immens moeilijke situatie en jammer genoeg is er nog steeds heel wat taboe rond het onderwerp van geestelijke gezondheid. Boeken zoals 'Ik ben er niet' kunnen in mijn ogen zeker hun steentje bijdragen in het bespreekbaar maken van deze onderwerpen.

Ik raad iedereen dit boek aan, omdat je echt een mooi beeld krijgt van de machteloosheid die mensen doormaken wanneer iemand in hun omgeving te maken krijgt met psychische kwetsbaarheid. Zelfs al ben je niet echt geïnteresseerd in psychologie en dergelijke onderwerpen, dit boek is echt zeer goed. Het verhaal is zo opgebouwd dat er heel wat spanningsopbouw aanwezig is waardoor je telkens wil blijven verderlezen. Zeker een aanrader dus.