Een andere kijk op het lerarentekort

We kunnen er bijna niet meer om heen. Overal worden we gebombardeerd met nieuws over het lerarentekort in onze scholen. Ook online zag ik heel wat nieuws verschijnen over dit onderwerp. Mijn aandacht werd getrokken bij het lezen van volgende titel 'Lerarentekort zwengelt debat over hoofddoekenverbod opnieuw aan: 'Dit gaat om het recht op werk'.

Het artikel dat ik las op de site van 'De Morgen' laat enkele moslima's aan het woord die maar al te graag voor de klas zouden staan. Jammer genoeg komen zij niet aan de bak in het onderwijs omdat de meeste Vlaamse scholen de hoofddoek nog steeds verbieden. Deze vrouwen vragen zich dan ook af 'Hebben jullie echt liever dat leerlingen uren in de studie zitten dan dat er een vrouw met een hoofddoek voor hun klas staat?' Naar mijn mening is dit een terchte bedenking en ik vraag me dan ook hetzelfde af.

De vrouwen in het artikel geven dan ook jammerlijk aan dat zij alternatieven zoeken: ze kiezen bijvoorbeeld om te gaan lesgeven in het hoger onderwijs, waar een hoofddoek geen probleem meer is.

Het probleem heeft ook het Vlaams Parlement gehaald. De partij Groen kaartte daar het probleem aan. Volgens hen is het lerarenkorps geen correcte afspiegeling van de samenleving.

Hoe zit het met de wetgeving omtrent dit onderwerp? Op dit moment is er een hoofddoekverbod in de Vlaamse scholen. Ook in het gemeenschapsonderwijs geldt sinds 2013 een verbod op alle zichtbare levensbeschouwelijke kentekens. De woordvoerder van het GO!-onderwijs zegt er het volgende over: "“Hoe meer diversiteit hoe beter, want ook onze leerlingen zijn superdivers. Maar daartegenover staat onze grondwettelijke opdracht om neutraal onderwijs te verschaffen.”

Ook Vlaams minsister voor onderwijs Ben Weyts wil hier liever niets over horen. Volgens hem ligt het probleem eerder bij de motivatie van deze leerkrachten: “Je kunt je vragen stellen bij de motivatie van leerkrachten als ze enkel willen lesgeven met een hoofddoek. Blijkbaar is er dan een hogere roeping dan het lesgeven.”

Blijkbaar is onze maatschappij toch nog niet klaar om iedereen echt te laten zijn wie hij of zij is. Ondanks dat iedereen sterk achter inzamelingen als de warmste week staat, verandert er vaak niets als puntje bij paaltje komt. Ik vind zelf dat, naast inhouden overbrengen aan leerlingen, een andere zeer belangrijke taak van scholen en leerkrachten is om de kinderen hun identiteit te laten ontdekken en hen te laten zijn wie ze zijn. Naar mijn mening is een beperking zoals dit nog steeds een probleem als je die boodschap wil meegeven...

Het volledige artikel is hier te raadplegen